Συνεχίζοντας την παράδοση...

Εκεί στο χώμα κείτεται κι αναμένει...αναμένει υπομονετικά το μάστορά της για την ξυπνήσει...

Για γεμίσει και πάλι τη γη της Κρήτης με ήχους γλυκούς ...ήχους απόκοσμους..ήχους ρομαντικούς...ήχους της φύσης..ήχους απαλούς σαν των πουλιών το πρωινό ξύπνημα...σαν των αρνιών και των προβάτων το στόλισμα των βουνών...σαν των ανθρώπων το πρόσχαρο γέλιο ...

Εκεί στο χώμα αναμένει...για να γεμίσει την ψυχή μας με θύμισες παλιές...στιγμές όμορφες και απλοικές... στιγμές ηρωικές της Κρήτης...